Hoewel ik de tekst tegen kom in de Ars Quatuor Coronatorum 109 van 1996, staat onder de titel de datum 27 juni 1966. Baigent is inderdaad de bekende auteur van boeken als De Tempel en de Loge en Het Heilige Bloed, de Heilige Graal. Hij is ook een gewaardeerde onderzoeker van de Vrijmetselarij en dus een lid van de eerste onderzoeksloge Quatuor Coronati in London.
Baigent begint met een verwijzing naar een text uit de allereerste AQC uit 1886 waarin A. Woodfort Freemasonry and Hermeticism. Baigent volgt Woodford in de notie dat er niet één bron is van de hedendaagse Vrijmetselarij, maar dat er verschillende tradities zijn samengesmolten tot wat we nu kennen. Hij stelt verder dat Vrijmetselarij verschillende vormen kent met grote verschillen, maar uiteraard ook veel overeenkomsten, anders was het niet allemaal Vrijmetselarij geweest. Baigent heeft het over een geschiedenis van de vorm en een geschiedenis van de inhoud. Daarbij richt hij zich dus vooral op een van de bronnen van de inhoud: de Hermetische traditie.
Na het opnoemen van symbolen die een Hermetische achtergrond hebben (de Opperbouwmeester, het Alziend oog) gaat de auteur verder met de bekende inwijding van de alchemist Elias Ashmole in 1646. “Zijn Hermetische inwijding volgde vijf jaar later.” Ashmole zegt dat hij verschillende geheimen leerde en verwijst naar Hermes, maar Baigent suggereert dat hij die Hermetische ergens anders heeft ontvangen. Kan dat een Rozenkruisersgenootschap zijn geweest? Rozenkruisers en Metselaren zaten dicht bij elkaar, dus misschien was het wel iets wat we tegenwoordig “hogere graden” noemen.
Hierna gaat Baigent verder met The Royal Society, bekend als een van de belangrijkste inspiratiebronnen van de moderne Vrijmetselarij. Verschillende leden van The Royal Society waren betrokken bij de loges die in 1717 de “premier Grand Lodge” vormden. In The Royal Society zaten inderdaad mensen met interesse in alchemie en Hermetica. Hij vraagt zich zelf af of Vrijmetselarij in 1723 werd heropgericht naar het beeld van de Royal Society.
Hierna wordt verder gekeken naar Robert Moray en Robert Boyle en kijkt Baigent beter naar het verband tussen The Royal Society en de vroege Vrijmetselarij.
Echt inhoudelijk wordt het helaas niet. De suggestie is in elk geval wel dat Hermetica al sinds de begindagen in de Vrijmetselarij sijpelde. Hij zegt het niet zo specifiek, maar het lijkt dat Baigent bedoelt dat de Hermetica eerst in “hogere” of “vervolg” graden was te vinden (of bij gelieerde organisaties) en later zijn weg vond naar de “blauwe graden”.
Het hele nummer van AQC is hier te vinden.